Een 'No-Buy'-Maand

Het begon allemaal op een beautyblog. Ik had daar iets gelezen over een beautyblogger die een 'No-Buy'-maand deed omdat ze, net zoals ik, toch wel iets te veel kocht dan haar bankrekening lief was. Een maand lang geen cosmetica kopen. Geen nagellakjes, oogschaduw, lipglossjes zelfs geen flesje met nagellakremover. Ik mocht niks kopen, in de hoop dat ik als die maand om was, ik zou beseffen dat ik al die rommel niet nodig had. Hoe naief.

In april van dit jaar begon ik, want met de 2 euro's die er toen nog op mn bankrekening stonden kon ik toch niet zo veel kopen. De eerste twee weken ging goed, zolang ik uit de buurt van de Etos en de Kruidvat bleef wist ik me te beheersen. In week 3 werd het al een stuk lastiger, ik had namelijk weer kleedgeld gekregen, en dat wilde maar al te graag uitgegeven worden. Maar ik hield stug vol en had al 4 weken het winkelcentrum niet gezien. Ik had het gehaald, en was eigenlijk best wel trots op mezelf. Ik mocht van mezelf wel make-upjes kopen,  maar wel met mat. En dat ging ook goed, voor een tijdje..

Maar nu, 3 maanden later zijn we terug bij af. Ik heb vannochtend de Kruidvat weer geplunderd en kijk nu ontzettend schuldig naar mn vier nieuwe prachtige nagellakjes, een groene slecht gepigmenteerde  oogschaduw waarvan ik zeker weet dat ie ooit wel van pas gaat komen, en een bijna lege portemonee.

En nu vraag ik me af of het verstandig is om, totdat ik op vakantie ga, een 'No-buy'-3weken te houden..

Liefs, Naomi.